Ancak şu bir gerçektir ki; fiziksel egzersiz önerilse de, egzersiz sırasında oksijen tüketimindeki artış vücutta serbest radikal üretimini arttırmaktadır. Özellikle akut ve yoğun egzersiz vücutta oksidatif hasarı tetiklemektedir. Diğer taraftan, fiziksel inaktivite de fizyolojik işlevlerde bozulmalara ve oksidatif strese karşı vücut direncinde düşüşlere yol açmaktadır. Epidomiyolojik çalışmalar düzenli egzersizin kardiyovasküler hastalıklar, diyabet, Alzheimer, Parkinson ve bazı kanserler gibi oksidatif stresle ilişkili hastalıkların insidansını azalttığı göstermektedir. Egzersizin bu yararlı etkisi, düzenli egzersizle oluşan oksidatif strese karşı vücudun geliştirdiği adaptasyonla ilişkili olabilir. Gelecekte fiziksel egzersizin DNA üzerindeki etkilerinin tam mekanizmasını anlamak için daha kapsamlı çalışmalar gerekecektir.

Egzersiz sırasında oluşan serbest radikallerden dolayı, düzenli egzersiz oksidatif hasarı önlemek için bir adaptasyon süreci geliştirir. Bu adaptasyon fizyolojik fonksiyonların iyileşmesine ve oksidatif strese karşı direncin artmasına yol açmaktadır

Serbest radikaller, hücrelerde endojen ve egzojen kaynaklı faktörlere bağlı olarak oluşurlar. Endojen etmenler organizmada normal olarak meydana gelen oksidasyon-redüksiyon reaksiyonları ve DNA’daki spontan değişimlerdir. Egzojen kaynaklı etmenler arasında stres, virüsler, enfeksiyon, hava kirliliği, hipoksi, ısı, egzersiz, iskemi, travma, çeşitli kimyasallara maruz kalma gibi durumlar sayılabilir