مفاهيمِ حاكم بر انديشه ي ما فقط شامل موضوعات فكري نمي شود، بلكه همچنين اعمال روزمره ي ما را- تا پيش پا افتاده ترينِ جزئيات- در بر مي گيرد. ساختار ادراكات، نحوه ي مراوده ي ما در جهان، و چگونگي تعامل ما با ساير افراد را همين مفاهيم [ذهني] ما تشكيل مي دهد. بنابراين، نظام مفهومي ما نقشي اساسي در تعريف واقعيات روزمره مان ايفا مي كند. اگر نظر ما مبني بر اينكه نظام مفهومي مان عمدتاً مبتني بر استعاره است، درست باشد،

جوهر استعاره، فهميدن و تجربه كردن يك «چيز» به جاي «چيز» ديگر است. اين گونه نيست كه مباحثه، زيرگونه ي (subspecy) جنگ باشد. [بلكه] مباحثه و جنگ دو «چيزِ» متفاوت اند ، يعني كلام شفاهي و درگيري مسلحانه، و اعمالي كه انجام مي شوند، اعمال متفاوتي هستند. اما مباحثه تا حدي در چهارچوب جنگ سازمان يافته، فهميده شده، انجام شده و درباره اش سخن به ميان آمده است. مفهوم، به گونه اي استعاري سازمان يافته، كنش، به گونه اي استعاري سازمان يافته و در نتيجه زبان نيز به گونه اي استعاري، سازمان يافته است.