ὁ δὲ Χρύσιππος   (115) οὔτε μόρια ψυχῆς ταῦτ’ εἶναι νομίζων, οὔτε δυνάμεις ἀλόγους ἑτέρας τῆς λογικῆς, ὅμως οὐκ ὀκνεῖ τῶν Ὀδυσσέως τε καὶ Μηδείας ἐπῶν μνη- μονεύειν, ἐναργῶς καταβαλλόντων τὴν δόξαν αὐτοῦ.

ἔστιν ὅτε δὲ οὐδέτε- ρον εἰς τοσοῦτον ἰσχυρότερόν ἐστιν ὡς ἐφέλκεσθαι παρα- χρῆμα θάτερον, ἀλλ’ ἐναντιοῦταί τε πρὸς ἄλληλα καὶ δια- μάχεται καὶ νικᾷ τῷ χρόνῳ θάτερον, ἐπ’ Ὀδυσσέως μὲν ὁ λογισμός, ἐπὶ Μηδείας δ’ ὁ θυμός, ὡς δύο ὄντα αὐτὰ μόρια   (5) (22) τῆς ψυχῆς ἢ εἰ μὴ μόρια, πάντως γε δυνάμεις τινές. ὁ δὲ Χρύσιππος οὔτε μόρια ψυχῆς ταῦτ’ εἶναι νομίζων οὔτε δυνά- μεις ἀλόγους ἑτέρας τῆς λογικῆς ὅμως οὐκ ὀκνεῖ τῶν Ὀδυσ- σέως τε καὶ Μηδείας ἐπῶν μνημονεύειν ἐναργῶς καταβαλλόν- των τὴν δόξαν αὐτοῦ.