92 Matching Annotations
  1. Feb 2017
  2. stephanus.tlg.uci.edu.ezproxy.unibo.it stephanus.tlg.uci.edu.ezproxy.unibo.it
    1. οὐκ ὀκνεῖ
    2. ὁ δὲ Χρύσιππος   (115) οὔτε μόρια ψυχῆς ταῦτ’ εἶναι νομίζων, οὔτε δυνάμεις ἀλόγους ἑτέρας τῆς λογικῆς, ὅμως οὐκ ὀκνεῖ τῶν Ὀδυσσέως τε καὶ Μηδείας ἐπῶν μνη- μονεύειν, ἐναργῶς καταβαλλόντων τὴν δόξαν αὐτοῦ.
    3. -0300/-0201

    4. θυμός

      ETT:Anger

    5. ἔστιν ὅτε δὲ οὐδέτε- ρον εἰς τοσοῦτον ἰσχυρότερόν ἐστιν ὡς ἐφέλκεσθαι παρα- χρῆμα θάτερον, ἀλλ’ ἐναντιοῦταί τε πρὸς ἄλληλα καὶ δια- μάχεται καὶ νικᾷ τῷ χρόνῳ θάτερον, ἐπ’ Ὀδυσσέως μὲν ὁ λογισμός, ἐπὶ Μηδείας δ’ ὁ θυμός, ὡς δύο ὄντα αὐτὰ μόρια   (5) (22) τῆς ψυχῆς ἢ εἰ μὴ μόρια, πάντως γε δυνάμεις τινές. ὁ δὲ Χρύσιππος οὔτε μόρια ψυχῆς ταῦτ’ εἶναι νομίζων οὔτε δυνά- μεις ἀλόγους ἑτέρας τῆς λογικῆς ὅμως οὐκ ὀκνεῖ τῶν Ὀδυσ- σέως τε καὶ Μηδείας ἐπῶν μνημονεύειν ἐναργῶς καταβαλλόν- των τὴν δόξαν αὐτοῦ.
    6. 0401/0500

    7. τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Θεὸν ἁπλοῦσθαι
    8. τὰς τρίχας ὀρθωθῆναι
    9. Ὅλον γὰρ τὸ σῶμα αὐτοῦ βοῶντος ἐπήδα ἀπὸ τῆς γῆς, ὡς μηδὲ κρατῆ- σαι αὐτὸν τινὰ δύνασθαι, ἀλλὰ πάντων ὁρώντων ἀπὸ τοῦ φόβου τὰς τρίχας ὀρθωθῆναι καὶ τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Θεὸν ἁπλοῦσθαι.

      ETT:Fear

    10. Ὅλον γὰρ τὸ σῶμα αὐτοῦ βοῶντος ἐπήδα ἀπὸ τῆς γῆς, ὡς μηδὲ κρατῆ- σαι αὐτὸν τινὰ δύνασθαι, ἀλλὰ πάντων ὁρώντων ἀπὸ τοῦ φόβου τὰς τρίχας ὀρθωθῆναι καὶ τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Θεὸν ἁπλοῦσθαι.
    11. φόβου

      ETT:Fear

    1. θυμουμένῳ

      ETT:Anger

    2. κραδίην
    3. στῆθος δὲ πλήξας
    4. -0500/-0301

    5. ναὶ μὰ Δί᾽, ἦν δ᾽ ἐγώ, καλῶς γε εἶπες. ἔτι δὲ ἐν τοῖς θηρίοις ἄν τις ἴδοι ὃ λέγεις, ὅτι οὕτως ἔχει. πρὸς δὲ τούτοις καὶ ὃ ἄνω που ἐκεῖ εἴπομεν, τὸ τοῦ Ὁμήρου μαρτυρήσει, τὸ—“στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ:”Hom. Od. 20.17ἐνταῦθα γὰρ δὴ σαφῶς ὡς ἕτερον ἑτέρῳ ἐπιπλῆττον πεποίηκεν [441ξ] Ὅμηρος τὸ ἀναλογισάμενον περὶ τοῦ βελτίονός τε καὶ χείρονος τῷ ἀλογίστως θυμουμένῳ.
    1. στῆθος δὲ πλήξας
    2. κραδίην
    3. κραδίη
    4. κραδίη
    5. -0800/-0701

    6. ἀναιδέσι

      ETT:Shame

    7. μερμηρίζων

      ETT:Anxiety

    8. ἀναιδέσι

      ETT:Shame

    9. μερμηρίζει

      ETT:Anxiety

    10. τοῦ δ᾽ ὠρίνετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισι: 10πολλὰ δὲ μερμήριζε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, ἠὲ μεταΐξας θάνατον τεύξειεν ἑκάστῃ, ἦ ἔτ᾽ ἐῷ μνηστῆρσιν ὑπερφιάλοισι μιγῆναι ὕστατα καὶ πύματα, κραδίη δέ οἱ ἔνδον ὑλάκτει. ὡς δὲ κύων ἀμαλῇσι περὶ σκυλάκεσσι βεβῶσα 15ἄνδρ᾽ ἀγνοιήσασ᾽ ὑλάει μέμονέν τε μάχεσθαι, ὥς ῥα τοῦ ἔνδον ὑλάκτει ἀγαιομένου κακὰ ἔργα: στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ: ‘τέτλαθι δή, κραδίη: καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾽ ἔτλης. ἤματι τῷ ὅτε μοι μένος ἄσχετος ἤσθιε Κύκλωψ 20ἰφθίμους ἑτάρους: σὺ δ᾽ ἐτόλμας, ὄφρα σε μῆτις ἐξάγαγ᾽ ἐξ ἄντροιο ὀϊόμενον θανέεσθαι.’ ὣς ἔφατ᾽, ἐν στήθεσσι καθαπτόμενος φίλον ἦτορ: τῷ δὲ μάλ᾽ ἐν πείσῃ κραδίη μένε τετληυῖα νωλεμέως: ἀτὰρ αὐτὸς ἑλίσσετο ἔνθα καὶ ἔνθα. 25ὡς δ᾽ ὅτε γαστέρ᾽ ἀνὴρ πολέος πυρὸς αἰθομένοιο, ἐμπλείην κνίσης τε καὶ αἵματος, ἔνθα καὶ ἔνθα αἰόλλῃ, μάλα δ᾽ ὦκα λιλαίεται ὀπτηθῆναι, ὣς ἄρ᾽ ὅ γ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα ἑλίσσετο, μερμηρίζων ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσει 30μοῦνος ἐὼν πολέσι. σχεδόθεν δέ οἱ ἦλθεν Ἀθήνη οὐρανόθεν καταβᾶσα: δέμας δ᾽ ἤϊκτο γυναικί: στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε: ‘τίπτ᾽ αὖτ᾽ ἐγρήσσεις, πάντων περὶ κάμμορε φωτῶν; οἶκος μέν τοι ὅδ᾽ ἐστί, γυνὴ δέ τοι ἥδ᾽ ἐνὶ οἴκῳ 35καὶ, πάϊς, οἷόν πού τις ἐέλδεται ἔμμεναι υἷα.’ τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς: ‘ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα, θεά, κατὰ μοῖραν ἔειπες: ἀλλά τί μοι τόδε θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει, ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσω, 40μοῦνος ἐών: οἱ δ᾽ αἰὲν ἀολλέες ἔνδον ἔασι. πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζω: εἴ περ γὰρ κτείναιμι Διός τε σέθεν τε ἕκητι, πῆ κεν ὑπεκπροφύγοιμι; τά σε φράζεσθαι ἄνωγα.’ τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη: ‘45σχέτλιε, καὶ μέν τίς τε χερείονι πείθεθ᾽ ἑταίρῳ, ὅς περ θνητός τ᾽ ἐστὶ καὶ οὐ τόσα μήδεα οἶδεν: αὐτὰρ ἐγὼ θεός εἰμι, διαμπερὲς ἥ σε φυλάσσω ἐν πάντεσσι πόνοις. ἐρέω δέ τοι ἐξαναφανδόν: εἴ περ πεντήκοντα λόχοι μερόπων ἀνθρώπων 50νῶϊ περισταῖεν, κτεῖναι μεμαῶτες Ἄρηϊ, καί κεν τῶν ἐλάσαιο βόας καὶ ἴφια μῆλα.
    11. ὑλάκτει
    12. ὑλάει
    13. ὑλάκτει
    14. ἀγαιομένου

      ETT:Anger

    1. τί οὖν; νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη, ἡγεμονεύουσά τε ἐκείνων πάντων ἐξ ὧν φησί τις αὐτὴν [94δ] εἶναι, καὶ ἐναντιουμένη ὀλίγου πάντα διὰ παντὸς τοῦ βίου καὶ δεσπόζουσα πάντας τρόπους, τὰ μὲν χαλεπώτερον κολάζουσα καὶ μετ᾽ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν καὶ τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ νουθετοῦσα, ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ ὀργαῖς καὶ φόβοις ὡς ἄλλη οὖσα ἄλλῳ πράγματι διαλεγομένη; οἷόν που καὶ Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποίηκεν, οὗ λέγει τὸν Ὀδυσσέα:“στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ:” [94ε] “τέτλαθι δή, κραδίη: καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾽ ἔτλης.” Hom. Od 20.17-18ἆρ᾽ οἴει αὐτὸν ταῦτα ποιῆσαι διανοούμενον ὡς ἁρμονίας αὐτῆς οὔσης καὶ οἵας ἄγεσθαι ὑπὸ τῶν τοῦ σώματος παθημάτων, ἀλλ᾽ οὐχ οἵας ἄγειν τε ταῦτα καὶ δεσπόζειν, καὶ οὔσης αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς πράγματος ἢ καθ᾽ ἁρμονίαν;νὴ Δία, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ.οὐκ ἄρα, ὦ ἄριστε, ἡμῖν οὐδαμῇ καλῶς ἔχει ψυχὴν

      ETT:MotivationalConflict

    2. τί οὖν; νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη, ἡγεμονεύουσά τε ἐκείνων πάντων ἐξ ὧν φησί τις αὐτὴν [94δ] εἶναι, καὶ ἐναντιουμένη ὀλίγου πάντα διὰ παντὸς τοῦ βίου καὶ δεσπόζουσα πάντας τρόπους, τὰ μὲν χαλεπώτερον κολάζουσα καὶ μετ᾽ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν καὶ τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ νουθετοῦσα, ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ ὀργαῖς καὶ φόβοις ὡς ἄλλη οὖσα ἄλλῳ πράγματι διαλεγομένη; οἷόν που καὶ Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποίηκεν, οὗ λέγει τὸν Ὀδυσσέα:“στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ:” [94ε] “τέτλαθι δή, κραδίη: καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾽ ἔτλης.” Hom. Od 20.17-18ἆρ᾽ οἴει αὐτὸν ταῦτα ποιῆσαι διανοούμενον ὡς ἁρμονίας αὐτῆς οὔσης καὶ οἵας ἄγεσθαι ὑπὸ τῶν τοῦ σώματος παθημάτων, ἀλλ᾽ οὐχ οἵας ἄγειν τε ταῦτα καὶ δεσπόζειν, καὶ οὔσης αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς πράγματος ἢ καθ᾽ ἁρμονίαν;νὴ Δία, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ.οὐκ ἄρα, ὦ ἄριστε, ἡμῖν οὐδαμῇ καλῶς ἔχει ψυχὴν

      Odysseus’ barking heart as paradigm of motivational conflict

    3. τί οὖν; νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη, ἡγεμονεύουσά τε ἐκείνων πάντων ἐξ ὧν φησί τις αὐτὴν [94δ] εἶναι, καὶ ἐναντιουμένη ὀλίγου πάντα διὰ παντὸς τοῦ βίου καὶ δεσπόζουσα πάντας τρόπους, τὰ μὲν χαλεπώτερον κολάζουσα καὶ μετ᾽ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν καὶ τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ νουθετοῦσα, ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ ὀργαῖς καὶ φόβοις ὡς ἄλλη οὖσα ἄλλῳ πράγματι διαλεγομένη; οἷόν που καὶ Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποίηκεν, οὗ λέγει τὸν Ὀδυσσέα:“στῆθος δὲ πλήξας κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ:” [94ε] “τέτλαθι δή, κραδίη: καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾽ ἔτλης.” Hom. Od 20.17-18ἆρ᾽ οἴει αὐτὸν ταῦτα ποιῆσαι διανοούμενον ὡς ἁρμονίας αὐτῆς οὔσης καὶ οἵας ἄγεσθαι ὑπὸ τῶν τοῦ σώματος παθημάτων, ἀλλ᾽ οὐχ οἵας ἄγειν τε ταῦτα καὶ δεσπόζειν, καὶ οὔσης αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς πράγματος ἢ καθ᾽ ἁρμονίαν;νὴ Δία, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ.οὐκ ἄρα, ὦ ἄριστε, ἡμῖν οὐδαμῇ καλῶς ἔχει ψυχὴν

      “Well then, do we not now find that the soul acts in exactly the opposite way, leading those elements of which it is said to consist and opposing them [94d] in almost everything through all our life, and tyrannizing over them in every way, sometimes inflicting harsh and painful punishments (those of gymnastics and medicine), and sometimes milder ones, sometimes threatening and sometimes admonishing, in short, speaking to the desires and passions and fears as if it were distinct from them and they from it, as Homer has shown in the Odyssey when he says of Odysseus:“He smote his breast, and thus he chid his heart: “Endure it, heart, you have born worse than this.” ”Hom. Od 20.17-18 [94e] Do you suppose that, when he wrote those words, he thought of the soul as a harmony which would be led by the conditions of the body, and not rather as something fitted to lead and rule them, and itself a far more divine thing than a harmony?”

      “By Zeus, Socrates, the latter, I think.”

      “Then, my good friend, it will never do for us to say that the soul is a harmony; for we should, it seems,

    1. ὣς Ἕκτωρ ἄσβεστον ἔχων μένος οὐχ ὑπεχώρει πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδ᾽ ἐρείσας: ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν: ὤ μοι ἐγών, εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω, 100Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει, ὅς μ᾽ ἐκέλευε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν ἡγήσασθαι νύχθ᾽ ὕπο τήνδ᾽ ὀλοὴν ὅτε τ᾽ ὤρετο δῖος Ἀχιλλεύς. ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμην: ἦ τ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν. νῦν δ᾽ ἐπεὶ ὤλεσα λαὸν ἀτασθαλίῃσιν ἐμῇσιν, 105αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους, μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος ἐμεῖο: Ἕκτωρ ἧφι βίηφι πιθήσας ὤλεσε λαόν. ὣς ἐρέουσιν: ἐμοὶ δὲ τότ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον εἴη ἄντην ἢ Ἀχιλῆα κατακτείναντα νέεσθαι, 110ἠέ κεν αὐτῷ ὀλέσθαι ἐϋκλειῶς πρὸ πόληος.
    2. ὣς Ἕκτωρ ἄσβεστον ἔχων μένος οὐχ ὑπεχώρει πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδ᾽ ἐρείσας: ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν: ὤ μοι ἐγών, εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω, 100Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει, ὅς μ᾽ ἐκέλευε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν ἡγήσασθαι νύχθ᾽ ὕπο τήνδ᾽ ὀλοὴν ὅτε τ᾽ ὤρετο δῖος Ἀχιλλεύς. ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμην: ἦ τ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν. νῦν δ᾽ ἐπεὶ ὤλεσα λαὸν ἀτασθαλίῃσιν ἐμῇσιν, 105αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους, μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος ἐμεῖο: Ἕκτωρ ἧφι βίηφι πιθήσας ὤλεσε λαόν. ὣς ἐρέουσιν: ἐμοὶ δὲ τότ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον εἴη ἄντην ἢ Ἀχιλῆα κατακτείναντα νέεσθαι, 110ἠέ κεν αὐτῷ ὀλέσθαι ἐϋκλειῶς πρὸ πόληος.

      ETT:ExternalStandards

    3. ὣς Ἕκτωρ ἄσβεστον ἔχων μένος οὐχ ὑπεχώρει πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδ᾽ ἐρείσας: ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν: ὤ μοι ἐγών, εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω, 100Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει, ὅς μ᾽ ἐκέλευε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν ἡγήσασθαι νύχθ᾽ ὕπο τήνδ᾽ ὀλοὴν ὅτε τ᾽ ὤρετο δῖος Ἀχιλλεύς. ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμην: ἦ τ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν. νῦν δ᾽ ἐπεὶ ὤλεσα λαὸν ἀτασθαλίῃσιν ἐμῇσιν, 105αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους, μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος ἐμεῖο: Ἕκτωρ ἧφι βίηφι πιθήσας ὤλεσε λαόν. ὣς ἐρέουσιν: ἐμοὶ δὲ τότ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον εἴη ἄντην ἢ Ἀχιλῆα κατακτείναντα νέεσθαι, 110ἠέ κεν αὐτῷ ὀλέσθαι ἐϋκλειῶς πρὸ πόληος.

      ETT:InternalStandards

    4. ὣς Ἕκτωρ ἄσβεστον ἔχων μένος οὐχ ὑπεχώρει πύργῳ ἔπι προὔχοντι φαεινὴν ἀσπίδ᾽ ἐρείσας: ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν: ὤ μοι ἐγών, εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω, 100Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει, ὅς μ᾽ ἐκέλευε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν ἡγήσασθαι νύχθ᾽ ὕπο τήνδ᾽ ὀλοὴν ὅτε τ᾽ ὤρετο δῖος Ἀχιλλεύς. ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμην: ἦ τ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν. νῦν δ᾽ ἐπεὶ ὤλεσα λαὸν ἀτασθαλίῃσιν ἐμῇσιν, 105αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους, μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος ἐμεῖο: Ἕκτωρ ἧφι βίηφι πιθήσας ὤλεσε λαόν. ὣς ἐρέουσιν: ἐμοὶ δὲ τότ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον εἴη ἄντην ἢ Ἀχιλῆα κατακτείναντα νέεσθαι, 110ἠέ κεν αὐτῷ ὀλέσθαι ἐϋκλειῶς πρὸ πόληος.

      ETT:Shame

  3. stephanus.tlg.uci.edu.pros.lib.unimi.it stephanus.tlg.uci.edu.pros.lib.unimi.it
    1. Ὅλον γὰρ τὸ σῶμα αὐτοῦ βοῶντος ἐπήδα ἀπὸ τῆς γῆς, ὡς μηδὲ κρατῆ- σαι αὐτὸν τινὰ δύνασθαι, ἀλλὰ πάντων ὁρώντων ἀπὸ τοῦ φόβου τὰς τρίχας ὀρθωθῆναι καὶ τὰς χεῖρας πρὸς τὸν Θεὸν ἁπλοῦσθαι.

      And all his body was lifted from earth amidst, so that no one could get hold of him, but all the bystanders had their hair stand out of fear and raised their hands to God.

    2. φόβου

      ETT:Fear

    3. μετὰ τρόμου

      ETT:Shivering

    4. ἐκ- τείνας τὴν χεῖρα σὺν τῇ ἑαυτοῦ παλάμῃ

      ETT:RaisingHands

    5. Τούτων οὕτως ἐχόντων καὶ τῷ τρόμῳ ὁ Ἰωάννης ἐκπληττόμενος, ἐκ- τείνας τὴν χεῖρα σὺν τῇ ἑαυτοῦ παλάμῃ καὶ μετὰ τρόμου καὶ φόβου πολλοῦ ἐκράτησε τὴν παντοδύναμον καὶ ἄχραντον κορυφήν

      ETT:Fear

    6. 0401/0500

    7. Τούτων οὕτως ἐχόντων καὶ τῷ τρόμῳ ὁ Ἰωάννης ἐκπληττόμενος, ἐκ- τείνας τὴν χεῖρα σὺν τῇ ἑαυτοῦ παλάμῃ καὶ μετὰ τρόμου καὶ φόβου πολλοῦ ἐκράτησε τὴν παντοδύναμον καὶ ἄχραντον κορυφήν

      ETT:Fear

    1. There is an aporia also concerning the question whether the affections of the soul are all also common to that which has the soul or whether there is something peculiar to the soul itself. This is something that must be grasped, but it is not easy.

      And it seems that most things soul neither do nor suffer without the body, such as be angry, make bold, desire, perceive in general, but thinking seems to be most like a peculiar character. If, however, this also is some sort of representation, or something not without a representation, then even that could not be without the body.

      Now, if any of the operations or affections of the soul is peculiar, then it would be possible for it to separate. And if nothing is peculiar to it, it would not have been separable, but as something that is straight has many properties that belong to it insofar as it is , straight, such as touching a sphere in a point, yet

      And it seems that all the affections of the soul are with body: spirit, gentleness, fear, pity, boldness, also joy, and loving and hating; for simultaneously wth these body is affected in some way.

      This is indicated (i) by the fact that sometimes [the soul] is not irritated or intimidated by the occurrence of strong and clear affections, and (ii) sometimes it is moved by slight and feeble ones, when the body is excited and disposed in such a way as when it is growing angry. This latter point is even clearer: for these things come to be in the affections of the fearer when nothing fearful takes place.

      If this is the case, then it is clear that affections are reasons enmattered. So such definitions as ‘growing angry is a certain motion of such-and-such a body or part or power produced by so-and-so for the sake of so-and-so’, and therefore it is already the remit of the student of nature to study the soul, either all, or the soul of this kind.

    1. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός; μή μιν ἐγὼ μὲν ἵκωμαι ἰών, ὃ δέ μ᾽ οὐκ ἐλεήσει οὐδέ τί μ᾽ αἰδέσεται, κτενέει δέ με γυμνὸν ἐόντα 125αὔτως ὥς τε γυναῖκα, ἐπεί κ᾽ ἀπὸ τεύχεα δύω.
    1. ἀλλὰ πάντα ὁμοίως φοβεόμενος ἀνδρῶν στόλον.