Szczególną uwagę w tym modelu należy zwrócić na połączenie węzłów ADHD z wrażliwością na nagrodę i przedsionkowym przetwarzaniem czuciowym. Jeśli chodzi o to ostatnie, połączenie węzła ADHD-A z przetwarzaniem przedsionkowym nie jest zaskakujące, ponieważ układy przedsionkowe odgrywają dużą rolę w zwracaniu uwagi, skupieniu i czujności (Bigelow i Agrawal, 2015). Układy przedsionkowe są również zaangażowane w równoważenie motoryki dużej i tonusu oraz są stymulowane przez aktywność fizyczną, co dodatkowo wpływa na uwagę (Wiener-Vacher i in., 2013). Sugeruje to, że ADHD-H ma pośredni związek z przetwarzaniem przedsionkowym poprzez ADHDA. Jeśli chodzi o wrażliwość na nagrodę, wiąże się ona ujemnie z ADHD-H, co jest przeciwieństwem ich relacji w populacjach klinicznych (Tripp i Aslop, 2001), można uznać, że ADHD i nagroda mają inny związek u dorosłych nieklinicznych, jednak potrzebne są dalsze badania.

Z drugiej strony, przetwarzanie sensoryczne pozostawało względnie niezależne w społeczności 3, co potwierdzają nasze statystyki bootstrappingu, i łączyło się z innymi społecznościami tylko poprzez lęk paniki (najsilniejszy) i mniej uwagę. W rzeczywistości nasz model sugerował, że lęk paniki ma wielowymiarową naturę i działa jako czynnik modulujący w interakcji między ADHD / ASD, schizotypią i przetwarzaniem sensorycznym. Zostało to dodatkowo potwierdzone przez statystyki ładowania krzyżowego i replikacji w analizie bootstrap. W literaturze można znaleźć kilka linii poparcia dla tego zjawiska. Po pierwsze, doniesiono, że lęk napadowy/somatyczny wiąże się z nieprawidłowym przetwarzaniem sensorycznym, zwłaszcza w integracji bodźców sensorycznych (Engel-Yeger i Dunn, 2011), co okazało się nienormalne w ADHD/ASD, ponieważ powoduje uczucie zalania sensorycznego i wywołuje panikę/lęk somatyczny (Panagiotidi i in., 2017a, b). Po drugie, uważa się, że lęk paniki powoduje dezorganizację myślenia i zachowania, ale jest również wynikiem nieefektywnego wykorzystania zasobów uwagi w schizotypie (Pallanti i Salerno, 2015; Eley i in., 2007). Ma również silny związek z lękiem społecznym (Potter i in., 2014), a stamtąd z naszą społecznością 1.Modulacyjny charakter lęku panicznego, jaki zaobserwowano w naszym modelu, może wynikać z selektywnego przetwarzania informacji o potencjalnym zagrożeniu – uprzedzenia w treści poznania, takie jak zniekształcone interpretacje, takie jak niezwykła percepcja i pomysły odniesienia, lub błędy w procesach poznawczych, takie jak wykorzystanie zasobów uwagi do postrzeganego zagrożenia. Ponieważ nasz model jest siecią nieukierunkowaną, co oznacza, że krawędź między dwoma węzłami jest pod wpływem obu, wnioskujemy, że lęk nie jest produktem ADHD, schizotypii lub przetwarzania sensorycznego, ale raczej pomostem, na który w równym stopniu wpływa czynnik wpływający.

Doniesiono, że lęk napadowy/somatyczny wiąże się z nieprawidłowym przetwarzaniem sensorycznym, zwłaszcza w integracji bodźców sensorycznych (Engel-Yeger i Dunn, 2011), co okazało się nienormalne w ADHD/ASD, ponieważ powoduje uczucie zalania sensorycznego i wywołuje panikę/lęk somatyczny (Panagiotidi i in., 2017a, b)