rechts gebruikt als argument dat ze in absolute termen meer betalen. De kern van het probleem is het psychologische mechanisme van identificatie met mensen die het hebben "gemaakt". Het is een manier om afgunst draaglijk te maken. De Superrijken representeren een soort "way out", en appelleren aan het religieuze instinct. Die uitweg moet "zuiver" blijven: de superrijken terugfluiten voelt als toegeven dat we allemaal tot onze dood zijn gebonden aan het aardse tranendal.

Deze psychologisering (van de koude grond, maar wel belangrijk) wordt vaak over het hoofd gezien in het debat over sociale rechtvaardigheid.