Nie wiem, skąd wzięło się to stwierdzenie. Nawet jeśli zawiesimy kwestię oryginalności Zettelkasten (gdzie jest bowiem oryginał?) i weźmiemy pod uwagę chociążby to, jak notował Luhmann, to zauważymy, że kolorów (przede wszystkim czerwonego) u niego nie brakuje.

Autor wymienia 12 podstawowych reguł Zettelkasten, jednakże powiela tym samym mity na temat tej metody.

1. "Atomowość" notatek - notatki wcale nie muszą być atomowe.
2. Autonomiczność notatek - notatki wcale nie muszą być autonomiczne.
3. Obowiązkowe linkowanie - notatki mogą być ze sobą powiązane również kategorią, w której się znajdują lub kolejnością, w jakiej występują.
4. Wyjaśnianie linkowania - nie ma potrzeby każdorazowego tłumaczenia, dlaczego łączy się notatki. Jeśli notatki są zrozumiałe same z siebie, w wielu przypadkach ich połączenie również jest zrozumiałe.
5. Pisanie własnymi słowami - zapisywanie cytatów, czy kopiowanie jest jak najbardziej dozwolone, trzeba tylko robić to umiejętnie.
6. Przypisy i źródła - jeśli notatka jest oparta na źródle, to oczywiste, w przeciwnym razie nie jest to niezbędne.
7. Dodawanie własnych przemyśleń - na tym polega idea notowania, jest to więc banalne stwierdzenie.
8. Nie przejmuj się strukturą - i tak i nie. Struktura nie jest nadrzędną zasadą, jednak warto mieć ją na uwadze, ponieważ pozwala organizować notatki i je potem odnajdywać.
9. Notatki łączące - to oczywista praktyka, zatem to nic szczególnego.
10. Notatki indeksowe - notatki ze spisem tematów, czy zarysem i tak dalej, to także dość oczywiste.
11. Nie usuwaj notatek - to akurat dobra rada, która jednak wynika też z tego, że notatki posiadają swoje miejsce w katalogu i indeksie, zatem ich usuwanie powodowałoby powstawanie pustych miejsc.
12. Dodawaj notatki bez obaw - cóż, odrobina motywacji na koniec nie zaszkodzi, ale czy to jakaś istotna zasada, nie wiem.