Struktura syndetyczna (syndetic structure; Buckland 1992: 285), czyli struktura spajająca, wiążąca, odsyłająca, np. „zob.” lub „zob. też”.

Hjørland 2007: https://arkiv.inf.ku.dk//KoLifeboat/CONCEPTS/syndetic_structure.htm

https://hyp.is/zEc8Gj3XEe2IiMO2YE8RTw/arkiv.inf.ku.dk//KoLifeboat/CONCEPTS/syndetic_structure.htm

Omówienie pojęcia Opatrzności w kontekście twórczości J.R.R. Tolkiena.

Krótka historia nie tylko samej metody commonplace-book, co także informacje na temat książki Johna Locka (zob. Locke et al. 1706; Locke 1812) oraz dodatkowe informacje, zaczerpnięte z Roberta Darntona (Darnton 2000; zob. też: Darnton 2009). Na końcu są też informacje na temat porównania tej metody i prowadzenia notatek oraz strony przez samego autora, czyli Jeremy'ego Normana.

https://www.nybooks.com/articles/2000/12/21/extraordinary-commonplaces/

Zob. też: Darnton 2009. (rozdział 10: The Mysteries of Reading)

Artykuł na temat mediów społecznościowych wykorzystywanych przez instytucje kultury i organizacje pozarządowe; o ich roli, charakterze i sposobie podejścia do pracy z treściami tam publikowanych.

Dwoma podstawowymi rolami mediów społecznościowych są: - przekazywanie treści, - budowanie społeczności.

Dlatego istotnym elementem jest komunikacja z publicznością, do tego tak, często, jak często wymaga tego dane zagadnienie, a także bez zbędnego dystansu (zwracamy się "na ty"), czyli z naciskiem na społecznościowy charakter.

Zatem rozmawiamy z ludźmi, jesteśmy blisko nich, tworzymy z nimi przyjazną przestrzeń do wspólnej dyskusji.

Johannes Erich Heyde, Technik des wissenschaftlichen Arbeitens https://www.reddit.com/r/antinet/comments/wryt4t/the_secret_book_luhmann_read_that_taught_him/

Zdanie jest niejasne, zapewne z powodu skrótu myślowego jest mylące. Osoba odpowiedzialna nie promuje wydarzenia codziennie, tylko także wówczas – podobnie jak organizator – kiedy ono jest organizowne, czyli kiedy "ma taki projekt". Codziennie z kolei osoba odpowiedzialna za promocję, zajmuje się promocją działalności instytucji czy samą instytucją.

Ogólnie, bardzo skrótowo, na temat tego, gdzie i jak publikować materiały dotyczące wydarzenia.

Nie potrzeba przenoszenia majątkowych praw autorskich (prawa autorskie jako takie są niezbywalne!), a licencja na wszystkie pola eksploatacji to za dużo, ponieważ należy zdobywać licencje tylko na te pola, które zostaną wykorzystane, w przeciwnym razie to nadużycie.

Moim zdaniem nie o decyzję chodzi, tylko o odpowiednie rozpoznanie grupy odbiorczej. Raczej rozpoznanie, gdzie są odbiorcy treści wpływa na decyzję o tym, w jakim kanale te treści będziemy dystrybuować.

I to jest błąd! A przecież była nawet mowa o tym, aby odzielić pracę organizacyjną od pracy promocyjnej, a tym bardziej to problem, jeśli to dotyczy dwóch osób.

Gdy są pieniądze, również wszystko musi działać jak w zegarku.

I tak i nie.

Moim zdaniem, to są działania, za które powinien być odpowiedzialny organizator, a nie osoba zajmująca się promocją wydarzenia. Choć niektóre zadania mogą być jak najbardziej wykonane przez osoby odpowiedzialne za marketing.

Moim zdaniem to działanie powinno być podjęte na etapie ustalania ewentualnych partnerstw, a więc na długo przed rozpoczęciem promocji. W trakcie promocji ustalanie, czy ktoś wymaga ustawienia reklamy, to tylko rozproszenie. A przecież to da się ustalić wcześniej, to nie jest spontaniczna decyzja.

Moim zdaniem to za mało, choć i tak dość sporo w przypadku niektórych wydarzeń.

Niestety, mało precyzyjny fragment dotyczący tego, jak wygląda harmonogram pracy związany z przygotowaniem materiałów.

To jest tak oczywiste, że aż boli, że trzeba o tym pisać i przypominać.

Za każdym razem wobec takich stwierdzeń pojawia się w mojej głowie pytanie: gdzie w tym wszystkim jest kierownik lub dyrektor, czy jakakolwiek inna osoba, która koordynuje działania całego zespołu i monitoruje wydarzenie na każdym jego etapie i w każdym jego aspekcie. Dlaczego to ma wyglądać tak, że specjaliści pracują w izolacji od siebie, a ponadto nie ma czegoś lub kogoś, kto ich spaja i zarządza ich pracą?

Po pierwsze, myślę, że nie tyle można, co powinno się udoskonalać, czy też – pisząc słowami mniej nastawionymi na perfekcjonizm – optymalizować. Po drugie, cały fragment nie mówi o procesie promocji wydarzenia, tylko o zmienności warunków organizacji i promocji wydarzenia, a zawartą w podtytule obietnicę pokazania na czym polega wspomniany proces, autor kwituje właśnie tym zdaniem.

Z dużym budżetem czy jakimkolwiek budżetem też niekoniecznie się uda. Według mnie nie jest to do końca fortunne stwierdzenie. Budżet sam w sobie nie rozwiązuje sprawy.

Nelson

Rob Lambert jest specjalistą w dziedzinie zarządzania i komunikacji, zajmuje się zwinnością przedsiębiorstw.

Stratasan to amerykańska firma specjalizująca się w strategicznym planowaniu dla sektora zdrowotnego, dostarczająca analizy danych i narzędzia dla systemu zdrowotnego i szpitali.

D - Data I - Information K - Knowledge W - Wisdom

If the top of the pyramid is where leaders need to live, then something must be done to break the cycle of spending too much time at the bottom of the pyramid making sense of their data.

https://blog.stratasan.com/data-driven-decisions-dikw-pyramid

Learning doesn't happen by gathering resources together - it happens by discovering new ideas, blending knowledge together, implementing these new ideas (where possible) and observing and moving forward with what you have learned.

https://www.linkedin.com/pulse/how-build-personal-knowledge-management-system-pkm-rob-lambert/