Malzemenin sıvılaşma noktasına ulaşmadan, basınç veya ısı ile sıkıştırılarak ve katı bir kütle haline getirilmesi işlemidir.

Resin bazlı restoratif materyallerin polimerizasyonunu etkilediği için, bu materyallerle birlikte kullanılmamalıdır.

hafifletmek

Hiperemik pulpa, dişin iç kısmındaki pulpa dokusunun aşırı kanlanması durumunu ifade eder

Bu aynı zamanda, hiperemik pulpa sahip dişlerde semptomları hafifletmek amacıyla geçici dolgu malzemesi olarak 4-6 hafta süreyle kullanılabilir.

Çinko oksit öjenol siman, çinko fosfat simanından önce CaOH üzerine veya boşluk tabanına uygulanır.

Sintering, bir malzemenin yüksek ısıya kısa süreli maruz bırakılmasıdır. Bu işlem, malzemeye sertlik kazandırır ve aynı zamanda malzemenin sudaki çözünürlüğünü azaltır.

"Not sintered" terimi, bir malzemenin sinterlenmemiş olduğunu ifade eder. Sinterleme, bir toz halindeki malzemenin yüksek sıcaklıkta ısıl işleme tabi tutulup katı bir formda birleştirilmesi işlemidir. "Not sintered" ise bu işlemin yapılmadığını, yani malzemenin hala toz formunda veya tam olarak birleşmemiş olduğunu belirtir. Bu, özellikle seramikler, metal veya cam gibi malzemeler için kullanılan bir terimdir.

Çinko oksit pastası, pulpa iyileşmesini uyarır

Aromatik fenol - alkol

Ağrı kesici etki

Toz, cam veya metal oksitleri içeren temel bir karışımdır.

Çinko oksit eugenol, çinko fosfat, çinko polikarboksilat ve cam iyonomer simanları en yaygın kullanılan baz malzemelerdir.

Dentin oluşumunun onarımını başlatmalı

Ayrıca, restorasyondaki kuvvetleri dentin yüzeyine dağıtarak mekanik destek sağlarlar.

Base materials, kalıcı restorasyon yapılmadan önce, pulpayı çeşitli tahriş edicilerden korumak veya zarar görmüş pulpayı iyileştirmek amacıyla, kavitenin tabanına yerleştirilen malzemelerdir.

İki pastalı sistem ve toz-distile su karışımıyla yapılan Kalsiyum Hidroksit Astarlarına göre daha iyi fiziksel özellikler.

Çalışma süresinin kontrolü

Işığa duyarlı Kalsiyum Hidroksit Astarlarının avantajları şunlardır:

the base

İki pastalı sistem astarlarında, baz ve katalizör iki ayrı tüpte bulunur ve bunlar eşit miktarlarda karıştırılarak elde edilen malzeme, boşluğa uygulanır.

Toz-distile su karışımı Pasta/pasta sistemi

Kalsiyum hidroksit, genellikle diş tedavilerinde kullanılan bir malzemedir. Estetik restorasyonların (örneğin, kompozit dolgular) altında kullanıldığında bazı problemler oluşturabilir. Bunun nedeni, kalsiyum hidroksitin düşük fiziksel dayanıklılığı ve dişe yeterince yapışma sağlamakta zorluk yaşamasıdır. Bu, restorasyonların zamanla yerinden oynamasına veya etkisiz olmasına neden olabilir. Ayrıca, kalsiyum hidroksit genellikle toz ve distile su karışımı şeklinde ya da bir pasta/pasta sistemi olarak hazırlanır ve bu karışım genellikle dişe ince bir tabaka olarak uygulanır.

Kalsiyum hidroksit, aynı zamanda dentin hassasiyetini azaltmaya ve pulpayı korumaya yardımcı olan bir özellik taşır, ancak fiziksel dayanıklılığının yetersiz olması nedeniyle, estetik dolguların uygulanmasında dikkatli kullanılması gereken bir malzemedir.

Özetle, cavity liners daha çok pulpayı korumak için kullanılırken, cavity varnishes mikrosızıntıyı engellemeye yönelik olarak kullanılır ve dişe daha geçici bir koruma sağlar.

Ağız sıvılarında çözünür.

Sıkıştırma kuvvetlerine karşı düşük direnç gösterir.

Isı yalıtkanı görevi görür.

Dentin tübüllerinin açılışını tıkayabilir

İçsel resorpsiyonu durdurabilir.

2 - 7 dakika içinde sertleşir.

Bu, asitlerin etkisiyle oluşan düşük pH ortamını nötralize eder.

Bakteriyostatik ajanlar, bakterilerin çoğalmasını engelleyen ancak öldürmeyen maddelerdir. Yani, bakterilerin üremesini durdururlar, ancak bakterilerin hayatta kalmasına ve çoğalmamasına sebep olurlar.

Baktericidal ajanlar, bakterilerin ölümüne neden olan maddelerdir. Yani, bu maddeler bakterileri öldürür.

isi yalitimi

Mekanik dayanıklılıkları yoktur ve ısı yalıtımı sağlamazlar. Bu nedenle, derin kavitelerde üzerlerine bir siman yerleştirilmelidir.

Pulpayı korumak için bir bariyer oluştururlar.

Kavite içine ince bir tabaka halinde uygulanırlar.

Kullanım amacı, dentin hassasiyetini önlemek ve tahriş edici maddelerin pulpa dokusuna yayılmasını engellemektir.

Sadece kalsiyum hidroksit veya kalsiyum hidroksitin reçine içerisinde çinko oksitle birlikte oluşturduğu çözeltilerdir.

Kavite örtücüleri, amalgam dolguların ve fosforik asit içeren simanların altına uygulanır.

Amalgam dolguların korozyon ürünlerinin komşu dentin kanallarına nüfuz etmesini engellerler.

Kavite kenarlarında mikrosızıntıyı azaltırlar.

Kimyasal irritanların dentin ve pulpa yayılmasını önler.

Tıbbi ajanlar

Çözücüler

Doğal sakız

Sentetik reçineler

Mekanik bir bariyer görevi görür, ancak diş dokusuna yapışmaz.

2-400 μm kalınlığında ince bir film tabakası oluşturur.

Erken mikrosızıntıyı önlemek veya azaltmak için

Diş çürüğü tedavisinde yeni hazırlanmış diş dokusunu kaplamak için kullanılır

Cavity varnish, dişte yapılan tedavilerde, özellikle dolgu işlemlerinde, mikroorganizmaların sızmasını önlemek ve dolgunun altında oluşabilecek hassasiyetin azaltılmasını sağlamak için kullanılır. Çok ince bir tabaka halinde uygulanır ve diş dokusuna kimyasal olarak bağlanmaz, sadece fiziksel bir koruma sağlar.

1. Age of the child Çocuğun yaşı

2. Child's cooperation Çocuğun iş birliği

3. Oral hygiene status Ağız hijyen durumu

4. Caries activity, caries risk Çürük aktivitesi, çürük riski

5. Isolation (Saliva) İzolasyon (Tükürük)

6. Differences in structure of primary and permanent teeth Süt dişleri ile daimi dişlerin yapısındaki farklılıklar

7. Differences between chewing pressure Çiğneme basıncı arasındaki farklılıklar

8. Aesthetics Estetik

9. The size and localization of the caries Çürüğün boyutu ve lokalizasyonu

İnflamasyon sırasında, vücut sıvısı daha fazla protein, hücre ve diğer bileşenleri içerir. Bu tür sıvı "exudate" olarak adlandırılı

Bu, dokulardan geçiş yapan, genellikle düşük protein içeriğiyle tanımlanan sıvıdır.

GCF'deki plazma proteinleri, diş etindeki yüzeylere yapışarak koruyucu bir bariyer oluşturur. Bu proteinler, mikroorganizmaların diş etine yapışmasını engelleyerek, enfeksiyonlardan korunmasına yardımcı olur.

JE (Junctional Epithelium)

GINGIVAL EPITHELIUM (Diş Eti Epiteliumu), diş etinin üst yüzeyini kaplayan, vücudun diğer epitel dokularına benzer şekilde çok katmanlı bir hücresel yapıdır.

Inflammatory cells: Enfeksiyon ve iltihaplanma durumlarında bulunan hücrelerdir. Diş eti hastalıkları gibi durumlarda, inflamatuar hücrelerin sayısı artar.

elanocytes: Ciltte pigment üreten hücrelerdir ve diş etlerinde de bulunabilir.

Merkel: Dokunma duyusuyla ilişkili olan hücrelerdir.

Langerhans (DC): Bağışıklık sistemi hücreleri olan Langerhans hücreleri, vücuda giren yabancı maddelere karşı savunma sağlar.

Diş eti epitelinin çoğunluğunu oluşturan hücrelerdir ve keratin adı verilen bir protein üretirler. Bu protein, epitelin sertleşmesini ve koruyucu özellik kazanmasını sağlar.

Diş eti epitelinin yapısı, birden fazla katmandan oluşan yassı hücre tabakalarından meydana gelir. Bu yapı, mekanik strese karşı dayanıklıdır.

Mukoza zarları, vücutta çeşitli organlarda bulunan, nemli yüzeyleri örten dokulardır. Ağızda bu doku, mukozayı oluşturur.

Dilin üst yüzeyi, tat tomurcuklarını içerir ve özelleşmiş mukozaya sahiptir.

Özelleşmiş mukozalar, genellikle dilin üst kısmında ve tat alma için özel işlevlere sahip olan mukozadır.

Gingiva: Diş etleri, dişlerin çevresindeki dokulardır ve çiğneyici mukozayı oluşturur

Ağızda üst damağın sert kısmıdır. Çiğneyici mukozayla kaplıdır.

Çiğneyici mukozalar, çiğneme sırasında fiziksel streslere dayanıklı olan mukozadır. Diş etleri ve sert damak gibi yerlerde bulunur.

MGJ: Mukogingival sınır (Mukozal doku ile gingival doku arasındaki sınır).*

Köklerdeki kırık veya rezorpsiyon, hücresel cementumun birikmesiyle onarılır, çünkü bu daha hızlı bir hızla oluşur.

Cementumun geçirgenliği yaşla birlikte azalır.

Hücresel cementumda, bazı alanlardaki kanaliküller dentin tübülleriyle kesişir.

Rezorpsiyon durduktan sonra, hasar genellikle ya hücresiz ya da hücresel cementum oluşumu ile ya da her ikisinin alternatif oluşumu ile onarılır.

Sement rezorpsiyonu sürekli olmak zorunda değildir.

Sürekli dişler, primer dişler gibi fizyolojik rezorpsiyona uğramaz.

Hücresel cementumun yokluğu veya azlığı

Etkilenen bir dişin çekilmesi gerekiyorsa bu bir sorun teşkil edebilir

Cementikler, periodontal ligament boşluğunda serbest bulunan veya kök yüzeyine bağlı olan yuvarlak, lamellalı cementum yapılarıdır. Genellikle yaşlanan bireylerde kök boyunca bulunurlar. Ayrıca travma bölgesinde de bulunabilirler.

Bunlar, yavaş büyüyen bir odontojenik tümör kategorisine dahil edilir ve çene genişlemesine neden olabilir.

Kökün apexinde bulunan cemental kitleler.

Ankiloz, kronik periapikal iltihaplanma, dişin tekrar yerine yerleştirilmesi, okluzal travma ve yerleşmiş dişler çevresinde de gelişebilir.

Cementumun ve alveolar kemiğin birleşmesi, periodontal ligamentin yok olmasıyla birlikte olu

Cementum, diş etinin çekilmesi ve cep oluşumu sonucu bağın kaybı durumlarında ağız ortamına maruz kalır. Bu durumlarda, cementum, organik maddeler, inorganik iyonlar ve bakteriler tarafından geçilebilecek kadar yeterince geçirgendir. Bakteriyel invazyon, periodontal hastalığı olan bireylerde sıklıkla cementuma gerçekleşir ve cementum çürüğü gelişebilir

Cementositler, cementumun hücresel kısmında bulunan ve aktivite göstermeyen hücrelerdir.

Hücresel cementumun oluşum hızı, hücresiz cementumdan çok daha hızlıdır.

Diş oklüzyona girdiğinde, kökün apikal iki üçlüsünde daha fazla cementum oluşur ve bu bölgede daha fazla kollajen bulunur. Cementoblastlar, bu matris içinde lakunlarda hapsolur. Bu cementum, hücresel (ikincil) cementum olarak adlandırılır.

Diş sürerken cementum çok daha yavaş bir şekilde oluşur. Bu cementum, hücresiz veya birincil cementumdur.

Bu lifler, cementuma gömülür ve dişi çevresindeki kemiğe bağlar.

Diş kökünü kaplayan cementum oluşum süreci, mezankimal kökenli cementoblastlar tarafından gerçekleştirilir.

Cementum matrisine ait ve cementoblastlar tarafından üretilen lifler

Periyodontal ligamentin ana liflerinin yerleşik kısmı olan ve fibroblastlar tarafından oluşturulan Sharpey lifleri

Dişeti çekilmesi, yaşlanmanın kaçınılmaz bir fizyolojik süreci değildir; aksine, periodontal dokuya yönelik iltihaplanma veya travmanın birikimli etkileriyle açıklanabilir.

çok derin

Bununla birlikte, diğer faktörler, bilişsel ve motor beceriler ile tıbbi geçmiş dahil olmak üzere derin bir etkiye sahip olabilir.

Yaşlanmanın biyolojik etkileri, bir bireyin periodontal tedaviye yanıtı üzerinde ya hiçbir etki ya da minimal etki yapar.

İyi ağız bakımı olan yaşlılarda periodontal hastalık sıklığı daha azdır

Ancak ağız hijyeni iyi sağlandığında iyileşme gençlerde olduğu gibi yaşlı bireylerde de aynı oranda olmaktadır.

Bağışıklık sistemi fonksiyonundaki azalma nedeniyle plak mikroorganizmalarına karşı yetersiz savunma

Periodontal dokuların plak birikimine uzun süre maruz kalması

Fizyolojik yaşlanmadan kaynaklanmıyor

Hastalığa neden olan risk faktörlerinin birikmesi sonucu

Periodontal hastalık yaygınlığı ve diş eti bağ kaybı yaşla birlikte artar.

Genç ve yaşlı bireyler arasında T-, B-lenfositleri, NK hücreleri ve sitokin sentezi açısından bir fark bulunmasına rağmen, PMNL ve makrofajlar açısından böyle bir fark gözlemlenmemiştir.

Bilimsel kanıtlar, yaşlanmanın diş plağının mikrobiyolojisi üzerinde minimal etkisi olduğunu göstermektedir.

Sözde kırmızı kompleks bakteriler (

Periodontitiste bazı periodontal mikroorganizmalar ileri yaşlarda çeşitlilik gösterir.

Periodontal sağlığı iyi olan ve yaşlı bireylerin subgingival florası

Enfeksiyöz patojenlerin çoğalması

Protez stomatiti: Ağız içinde protez kullanımına bağlı olarak gelişen iltihaplanmadır. Genellikle protezlerin sürekli kullanımından dolayı ağız mukozasında tahriş ve enfeksiyonlar oluşabilir

Ağızda kandidiyaz nedeniyle protez stomatiti

Pseudomonas ve enterik çubuklar gibi fırsatçı mikroorganizmaların artışı

Ağız içindeki sert doku yüzeylerinde yapısal değişiklikler

Dişeti çekilmesi nedeniyle plak birikimine uygun alanların oluşması

Çeşitli fiziksel ve bilişsel engeller nedeniyle günlük ağız bakımını yapamama

Bozulma

Ekstraselüler matris fonksiyonlarının bozulması

Sharpey liflerinin bu yüzeye yerleşimi de düzensizdir.

Periodontal ligamentine komşu alveolar kemik yüzeyi daha düzensizdir.

Sinüs pnömatizasyonu, maksiller sinüslerin (üst çenedeki hava boşlukları) genişlemesi veya hava ile dolması sürecidir.

Maksillanın arka bölgesi şiddetli kemik rezorpsiyonuna uğrayabilir.

Mandibular alveolar sırtın (alt çene kemik çıkıntısının) şiddetli rezorpsiyonu, geleneksel akrilik reçine protezin kararsızlığına ve rahatsızlığa neden olabilir.

Protezler, üst çene (maksilla) ve alt çenede (mandibula) kemik kaybını hızlandırabilir.

Osteoporotic changes (Osteoporotik değişiklikler), kemik dokusunda osteoporoz hastalığına bağlı olarak meydana gelen değişiklikleri ifade eder. Osteoporoz, kemik yoğunluğunun azalması ve kemik yapısının zayıflamasıyla karakterize bir durumdur.

Kırılganlığın artması

Yaşlanmaya bağlı alveolar kemikteki değişiklikler, vücudun diğer kemiklerinde görülen değişikliklere benzer.

Her iki durum da yaşlılarda diş kaybı nedeniyle görülebilir.

antagonist kelimesi karşıt diş anlamına gelir.

Satır

Yaşlanmaya bağlı periodontal bağdoku değişiklikleri, dişeti bağ dokusundaki değişikliklerle paraleldir.

Çözünür olan kollajen hızla çözünmez hale gelir, mekanik dayanıklılık ve denatürasyon sıcaklığı artar

Hücresel içeriğin azalması ve dişeti fibroblastlarında yapısal ve fonksiyonel değişiklikler

Gingival bağ dokusu, dişetini oluşturan birincil destek dokusudur ve dişetinin alt kısmında bulunur. Bu doku, dişeti epitelini destekleyerek, dişeti ile dişin ve kemiklerin arasındaki bağlantıyı sağlar.Gingival bağ dokusu, kan damarları, sinirler ve hücreler (fibroblastlar, kollajen lifleri vb.) içerir.

Epitelyumun bakteriyel antijenlere karşı artan geçirgenliği ve fonksiyonel travmalara karşı azalan direnci

Dişeti epitelinin incelmesi ve keratinleşmenin azalması

Gingival epitel, dişetini oluşturan ve dişin çevresindeki dokularda yer alan epitel hücrelerinden oluşan bir tabakadır. Dişetinin yüzeyini kaplar ve diş etlerinin koruyucu işlevini sağlar.

Ağız kuruluğuna yol açan faktörün belirlenmesi

Ağız boşluğu ve farinksi tutma

kırılgan

parlak ve kaygan

En yaygın reçetelenen ilaçların %80'i, tükürük bezlerinin M3 kas reseptörlerini etkiler

reçeteli ilaç

65 yaş üstü bireylerin 2/3'ünden fazlası reçeteli ilaç kullanmaktadır.

extinct phenomenon" ifadesi, artık var olmayan veya yaşanmayan bir durumu ifade eder.

En muhtemel olarak sistemik bir durum veya geçici bir fenomendir

Yaşın ilerlemesiyle birlikte tükürük içeriğinde değişiklikler olduğuna dair veriler bulunsa da, büyük tıbbi durumlar ve ilaç kullanımı dışında, sağlıklı yaşlı bireylerde tükürük elektrolitleri ve proteinlerinde bir değişiklik olmaz.

Sağlıklı yaşlılarda büyük tükürük bezlerinin salgılarında klinik olarak önemli bir azalma yoktur.

Duktal proliferasyon, tükürük bezlerinin kanallarında (duktuslar) hücre çoğalması ve genişleme durumudur.

tükürük bezlerinde bulunan asiner hücrelerin

Parankimal hücreler, organın ana işlevini yerine getiren hücrelerdir

Fibroadipoz doku, bağ dokusu ve yağ dokusunun bir arada bulunduğu dokudur. Yaşla birlikte, bu dokunun artması, genellikle tükürük bezlerinin yapısında yaşlanan dokuların yerini almasıyla olur.

Yaşlanma ile birlikte, hem büyük hem de küçük tükürük bezlerinde çeşitli niceliksel ve niteliksel histolojik değişiklikler meydana gelir.

tükürük bezlerinde hipofonksiyon olduğunu düşündürmelidir

Bir vücut bölgesine ellerle dokunarak veya baskı yaparak yapılan bir muayene yöntemidir.

Günün herhangi bir saatinde (gece, sabah uyandığınızda, gündüz) hissedilen ağız kuruluğu, tükürük bezi fonksiyonlarının bozulduğunu göstermez.

Bu, tükürük bezi fonksiyonlarının normal olduğu durumlarda bile görülebilir.

Yiyecek, sıvı, tükürük veya diğer yabancı cisimlerin yanlışlıkla akciğerlere inmesi sonucu gelişen bir akciğer enfeksiyonudur

Vücudun gerekli besin öğelerini (protein, karbonhidrat, yağ, vitaminler, mineraller vb.) yeterince alamaması

Ağızda candida mantarının aşırı büyümesi sonucu oluşan bir enfeksiyondur.

Hayat kalitesini olumsuz yönde etkileyen bir dizi şikayete yol açar

65 yaş ve üzerindeki bireylerin yaklaşık %30'u.

Ağız prekanserlerinin/kanserlerinin daha sık görülmesi

(Periodontal hastalıklar ve kök çürüklerinde artış

Ağız mukozasında ve kaslarında atrofi, bu dokuların incelmesi ve zayıflaması anlamına gelir.

Çene eklemi, alt çene kemiği (mandibula) ile kafatasının yan kısmındaki temporal kemik arasında bulunan eklemdir.

Nöromüsküler sistem, kaslar ve sinirler arasındaki etkileşimi ifade eder.

Ağız mukozası, ağız içinde bulunan ince, yumuşak dokudur. Bu doku, ağız içini korur, nemlendirir ve besinlerin hareket etmesine yardımcı olur.

Periodonsiyumun ana bileşenleri şunlardır:Periodontal Ligament (Periodontal Ligament):Cementum Alveolar Bone Gingiva

Yaşlanma süreci, periodonsal dokularda çeşitli değişikliklere yol açar. Bu değişiklikler, dişlerin destek yapıları olan diş eti, periodontal ligament ve alveolar kemik üzerinde etkili olabilir. Yaşla birlikte periodonsal doku, elastikiyetini kaybedebilir, kemik yoğunluğu azalabilir ve doku iyileşme kapasitesi düşebilir. Ayrıca, yaşlanmaya bağlı olarak, periodontal hastalıklar daha belirgin hale gelebilir.

Çiğneme sırasında dişlere uygulanan kuvvetlerin, diş kökleri aracılığıyla kemiklere iletilmesidir. Bu süreç, dişin çevresindeki bağ dokuları ve periodontal ligament sayesinde gerçekleşir. Oklüzal kuvvetler, dişin kök kısmındaki yapılar aracılığıyla kemiğe aktarılır, bu da dişin sabit kalmasını ve sağlıklı işlevini sürdürmesini sağlar.

Viskoe lastik teorisi, dokuların, hem elastik (geri dönme) hem de viskoz (akışkan) özelliklere sahip olduğunu belirtir. Bu teoride, bağ dokuları ve eklem kıkırdağı gibi yapılar, dışarıdan gelen şoklara karşı viskoelastik davranış sergiler. Yani, bu yapılar ilk başta şoku emip, daha sonra elastik olarak geri dönerek normal işlevine devam eder.

Gerilim teorisi, bağ dokusunun, özellikle tendonlar ve bağlar gibi yapılarının, şok ve kuvvetlere karşı direnç gösterdiğini öne sürer. Bu teorinin temelinde, gerilen dokuların kuvveti emmesi ve bu kuvveti yayarak dokuların bütünlüğünü koruması bulunur. Bu durumda, bağlar ve tendonlar, gelen darbeleri emerek kemiklere ve eklemlere zarar gelmesini engeller.

Formative and remodelling function

Koruyucu kılıf Oklüzal kuvvetlerin kemiğe iletilmesi Bağlantı Bakım Oklüzal kuvvetlere direnç (Şok emilimi)

Sementiküller, dişin kök yüzeyindeki sement dokusunda oluşan küçük, sertleşmiş yapılar veya kalsifiye (mineralize olmuş) kitlelerdir. Bu yapılar, sementin anormal bir şekilde birikmesi sonucu ortaya çıkar.

hücrelerinde bulunan bir glikoproteindir.

Fibronectin, hücrelerin zemin maddesine ve birbirlerine tutunmalarını sağlayan bir glikoproteindir

Glikoproteinler, proteinler ve şekerlerin birleşiminden oluşan moleküllerdir. Bunlar, hücreler ve lifler arasında bağ oluşturur, hücrelerin zemine tutunmasını sağlar

bu yapılar, zemin maddesinin su tutma kapasitesini arttırır ve dokuya elastikiyet kazandırır

Su tutma kapasitesine sahip olan bu madde, dokunun nemli kalmasını sağlar ve hücreler arasındaki madde geçişini düzenler

zemin maddesinin önemli bileşenleridir ve uzun, doğrusal polisakarit zincirlerinden oluşur. Bu moleküller, suyu tutarak dokunun nemli ve esnek kalmasına yardımcı olur. Ayrıca, hücreler arası sinyalleşmede de rol oynarlar.

Zemin maddesi

bağ dokusunda bulunan ve hücreler ile liflerin etrafını dolduran, amorf (şekilsiz) bir maddeler bütünüdür. Bu madde, bağ dokuya şekil verir, hücreler arasındaki iletişimi sağlar ve besin ile atık maddelerin geçişine olanak tanır.

Nörovasküler hücreler, sinir sistemi ve damar sistemi arasında bir bağlantı oluşturan hücrelerdir. Bu hücreler, sinirlerin beslenmesi, oksijen ve besin maddelerinin taşınması, ve atıkların uzaklaştırılması gibi önemli işlevler için işbirliği yapar.

Eozinofiller, parazit enfeksiyonlarına ve alerjik reaksiyonlara karşı vücudu savunmada rol oynayan beyaz kan hücreleridir. Ayrıca, bazı inflamasyon türlerinde ve astım gibi hastalıklarda da yer alırlar. Eozinofiller, özellikle parazitleri yok etmek için sitotoksik maddeler salgılar.

Mast hücreleri, bağışıklık sisteminin bir parçası olarak alerjik reaksiyonlar ve inflamasyon (iltihaplanma) ile ilişkili hücrelerdir. Histamin gibi kimyasal maddeleri salgılarlar, bu da kan damarlarının genişlemesine ve inflamasyonun artmasına yol açar.

Makrofajlar, vücutta bulunan büyük beyaz kan hücreleridir ve fagositoz yoluyla yabancı maddeleri, ölü hücreleri ve bakterileri temizlerler.

Lenfositler, bağışıklık sisteminin T hücreleri, B hücreleri ve doğal öldürücü (NK) hücreleri gibi farklı alt türleri olan beyaz kan hücreleridir.

Nötrofiller, bağışıklık sisteminin ilk savunma hattını oluşturan beyaz kan hücreleridir.

Bu hücreler, dişin çıkmasından sonra diş kökünün etrafındaki periodontal ligamentin gelişiminde ve iyileşmesinde yer alabilir. Mallassez hücreleri, genellikle pasif durumda kalır, ancak bazen periodontal hastalık veya travma sonrası aktif hale geçebilir ve kök kisti gibi patolojik durumlar oluşturabilir.

Epitel dinlenme hücreleri, dişin gelişim sürecinde, diş etrafındaki epitel hücrelerinin farklılaşarak geriye doğru çekilmesi sonucu oluşan hücrelerdir. Bu hücreler, dişin gelişiminde önemli bir rol oynar, ancak normalde pasif durumda bulunurlar.

Osteoblastlar, kemik dokusunda bulunan ve kemik matrisi üreten hücrelerdir. Bu hücreler, kemiklerin mineralize olmasını sağlar, yani kemikteki kalsiyum ve fosfatı birleştirerek kemikleri güçlendirirler

Cementoblastlar, sementin oluşumundan sorumlu hücrelerdir.

Bağ doku hücreleri

Fibroblastlar, bağ dokusunun ana hücreleridir. Kollajen ve elastin gibi fibröz proteinleri üretirler ve bağ dokusunun yapısal desteğini sağlarlar. Ayrıca, bağ doku iyileşmesi ve yara iyileşmesinde de önemli bir rol oynarlar.

Interradicular lifler, aynı dişin farklı kökleri arasında uzanır. Bu lifler, çok köklü dişlerin köklerini birbirine bağlar ve dişi daha stabil tutar.

Transseptal lifler, bir dişin komşusuna (yanındaki dişe) bağlanan liflerdir. Bu lifler, dişlerin arasındaki mesafeyi korur ve dişlerin hareket etmesini engeller.

Apikal lifler, dişin kök uç kısmından alveolar kemiğin alt kısmına doğru uzanır

Eğik lifler, dişin kök yüzeyinden, alveolar kemiğin daha derin kısımlarına doğru uzanır.